ارزیابی تأثیر سیاست های حمل و نقل شهری در بهبود کیفی فضاهای عمومی بخش مرکزی شهر تهران (مطالعۀ موردی: محلۀ بازار)

نویسندگان

فاطمه سالاروندیان

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، دانشکدۀ جغرافیا احمد پوراحمد

استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، دانشکدۀ جغرافیا سید علی حسینی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، دانشکدۀ جغرافیا

چکیده

رشد سریع استفاده از خودروی شخصی موجب افزایش نگرانی ها دربارۀ ترافیک، آلودگی و در عین حال نابودی فضاهای عمومی شهرها شده است. در حال حاضر به علت تسلط روزافزون اتومبیل در تهران، بسیاری از فضاهای عمومی بخش مرکزی از دسترس شهروندان خارج شده و فقط به مکانی برای انجام فعالیت های اجباری و نه اختیاری و تفریحی تبدیل شده است. ادامۀ این روند، فضاهای عمومی بخش مرکزی شهر تهران را پژمرده تر و بی کیفیت تر می کند. مدیریت شهری برای کاهش وابستگی به خودرو در فضاهای عمومی، سیاست های ترافیکی مختلفی در مرکز شهر تهران اعمال کرده است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق آمیختۀ اکتشافی، به دنبال شناسایی تأثیر دو سیاست دفعی محدودیت تردد اتومبیل و محدودیت  پارکینگ و دو سیاست تشویقی یعنی توسعۀ پیاده راه و توسعۀ حمل ونقل عمومی بر بهبود کیفی چهار بعد اجتماعی – فرهنگی، زیرساختی – کالبدی، زیست - محیطی و اقتصادی فضاهای عمومی است. با استفاده از روش تکنیک دلفی سیاستی، 4 بعد کلی برای فضاهای عمومی شناسایی شده و 384 پرسش نامه در محلۀ بازار تهران توزیع گردیده است. نتایج آزمون مقایسه ای فریدمن بیانگر این مهم بود که بعد زیست - محیطی، اجتماعی - فرهنگی، اقتصادی و زیرساختی - کالبدی به ترتیب بیشترین تأثیر را از سیاست های ترافیکی پذیرفته اند. همچنین نتایج نشان می دهد که سیاست توسعۀ پیاده راه ها با بالاترین میانگین یعنی 65/66، توسعۀ حمل ونقل عمومی با 23/63، محدودیت تردد اتومبیل با 72/48 و سیاست محدودیت  پارکینگ با 08/40، به ترتیب بیشترین تأثیر را بر کیفیت فضاهای عمومی بخش مرکزی شهر تهران داشته اند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

ارزیابی هویت اجتماعی در محله های شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ اوین شهر تهران)

امروزه هویت، از مهم‌ترین دغدغه‌های انسان است. شهر و به­دنبال آن، محله­های شهری به‌عنوان زیستگاه دائمی و مکان زندگی، توسط انسان تشخص یافته­اند و همواره متأثر از فرهنگ انسانی درحال تحول­اند. از نگاه محله‌ای، بعد اجتماعی، هویت پایه و اساس شکل‌گیری احساس تعلق مکانی است. هویت اجتماعی ساکنان محلۀ اوین، با قدمتی بیش از هزار سال و تمدنی اصیل در پهنۀ یک محیط شهری، متأثر از شرایطی دچار تحول شده است. کاهش...

متن کامل

تحلیلی بر عملکرد فضاهای عمومی شهری با اهداف پیاده‌مداری (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر ارومیه)

پیاده­روی به عنوان یکی از بنیادی­ترین، ارزانترین، سالمترین، پاکترین و دراستطاعت­ترین شیوه­های    آمد و شد، تفریح و اجتماعی شدن شهروندان به شمار می­رود. از آنجا که آغاز و پایان نزدیک به همه      جابه­جایی­های درون شهری با پیاده­روی گره خورده است و این شیوه آمد و شد دارای پیامدهای مطلوب اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی بسیاری است، ارزیابی قابلیت پیاده­روی شهر، به عنوان یکی از      دغدغه­های برجسته ب...

متن کامل

ارزیابی هویت اجتماعی در محله های شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ اوین شهر تهران)

امروزه هویت، از مهم ترین دغدغه های انسان است. شهر و به­دنبال آن، محله­های شهری به عنوان زیستگاه دائمی و مکان زندگی، توسط انسان تشخص یافته­اند و همواره متأثر از فرهنگ انسانی درحال تحول­اند. از نگاه محله ای، بعد اجتماعی، هویت پایه و اساس شکل گیری احساس تعلق مکانی است. هویت اجتماعی ساکنان محلۀ اوین، با قدمتی بیش از هزار سال و تمدنی اصیل در پهنۀ یک محیط شهری، متأثر از شرایطی دچار تحول شده است. کاهش...

متن کامل

تأثیر ساختار فضای شهری بر میزان تقاضای حمل ‌و نقل شهری نمونه موردی: حلقه مرکزی شهر همدان

 در این پژوهش به مطالعه تأثیر ساختار کالبدی شهری و الگوی فضایی بر تقاضای حمل‌ونقل و ترافیک پرداخته‌شده است با توجه به افزایش شهرنشینی و توسعه شهری به لحاظ فیزیکی و جمعیتی لزوم استفاده و اتخاذ تدابیر در برنامه‌ریزی شهری و طراحی شهری اثبات می‌گردد. در این پژوهش با توجه به متغیرهای پژوهش نمونه موردی شهر همدان و بافت مرکزی انتخاب گردید. درنهایت جامعه آماری و نمونه‌گیری توسط جدول مورگان ۳۸۲ نفر مشخص...

متن کامل

مطالعۀ اثرات سیاست بهبود عملکرد سیستم اتوبوس‌رانی در محدودۀ مرکزی تهران (مطالعۀ موردی: منطقۀ 12)

منطقة 12 به‌عنوان قلب تهران اتکای زیادی به سیستم حمل‌ونقل عمومی دارد. راه‌اندازی خطوط حمل‌ونقل همگانی جدید در حالیرخ داده که سیستم اتوبوس‌رانی کنونی متناسب با آن تغییر نکرده و ضروری است این سیستم بازنگری شود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مهم‌ترین اقدامات ممکن برای بازنگری سیستم اتوبوس‌رانی و بررسی آثار این سیاست در بهبود شاخص‌های ابعاد حمل‌ونقل، زیست‌محیطی-کالبدی، و اجتماعی-فرهنگی در منطقه است. در ا...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
پژوهش های جغرافیای برنامه ریزی شهری

جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۳۲۳-۳۴۵

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023